Nie była to jednak zwykła wizyta w muzeum.  Na początek uczniowie mięli okazję wziąć udział w warsztatach zatytułowanych „Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał”. Kultura pisma to ważny element dawnej codzienności – kaligrafowanie stanowiło fascynującą sztukę, dziś już niestety nieco zapomnianą. Jednak przy odrobinie wysiłku także i dziś można stworzyć zachwycający kaligrafowany list, spisany na papierze czerpanym przy użyciu dawnych przyborów piśmienniczych. W czasie warsztatów uczniowie mięli okazję przenieść  się do czasów, kiedy jedenastoletni Janek, późniejszy król Polski, podejmował naukę w klasie poetyki w krakowskim Kolegium Nowodworskim. Prowadzący zajęcia opowiadał o tym, jak wyglądał dzień w szkole, na jakie zajęcia uczęszczano, czy obowiązywała surowa dyscyplina. Wspólnie z uczniami odtworzył lekcję łaciny, geometrii i kaligrafii. Dzieci uczyły się liczyć po łacinie, zapisywać i odczytywać daty przy użyciu cyfr rzymskich, korzystały z reprintów dawnych podręczników do geometrii oraz obejrzały pierwsze szkolne wprawki retoryczne Jana, spisane piórem na zeszytowych stronicach z uwagami nauczycieli! W czasie warsztatów  uczniowie zasiadali przy drewnianych pulpitach i próbowali pisać stalówkami w obsadkach przy użyciu atramentu. Warsztaty prowadzone były w niepowtarzalnej scenerii,  w namiocie historycznym zaaranżowanym na dawne scriptorium.

Następnie cała grupa udała się do pałacowych wnętrz, gdzie podczas spaceru z przewodnikiem uczniowie dowiedzieli się  kim byli członkowie rodziny królewskiej, która zamieszkiwała pałac w Wilanowie, zastanawiali się nad tym skąd wiemy, które pomieszczenie należało do króla, a które do królowej. W trakcie spaceru po najstarszej części pałacu poznali wszystkich członków rodziny królewskiej, dowiedzieli się, czym pałac różni się od zamku oraz jak królewska rodzina spędzała czas w Wilanowie. Chociaż król Jan III nie podejmował nas w swojej rezydencji osobiście, to można go było dobrze poznać  podczas zwiedzania komnat, w których  przebywał ponad 300 lat temu.  Podczas zwiedzania uczniowie wymieniali spostrzeżenia na temat tego, jak wyglądało życie codzienne szlachcica w dawnej Rzeczypospolitej i co łączyło go z tajemniczymi Sarmatami.  Dzieła sztuki dekorujące wnętrza pałacu wilanowskiego mówią. Ogromną satysfakcję sprawia możliwość zrozumienia ich języka. To właśnie symbole pozwalają na przekazywanie bogatych treści w skondensowany, lecz często także niejednoznaczny i przewrotny sposób. Podczas zajęć uczniowie przekonali się, że umiejętność wnikliwej obserwacji stanowi klucz do odczytania wielu symbolicznych i alegorycznych znaczeń.

 

Zapraszamy do galerii zdjęć